Vliegen en ethiek
Introductie door Andrew Shepherd
Ik ben betrokken bij A Rocha sinds de oprichting in Aotearoa New Zealand in 2007. Tevens heb ik een sterke band met Servants to Asia’s Urban Poor. Er zijn interessante parallellen tussen de twee bewegingen: beide zijn ontstaan in de jaren 80 toen individuen Gods liefde voor de aarde serieus namen (Peter & Miranda Harris – A Rocha) en liefde voor de armen serieus namen (Viv Grigg – Servants) en verhuisden om hiermee aan het werk te gaan. De Australiërs Mark en Cathy Delaney maakten een soortgelijke beslissing in 1995 door van een gemiddeld Australisch leven naar India te verhuizen om daar te gaan leven in een sloppenwijk – zoekend naar de aanwezigheid van Christus en Hem te dienen te midden van de armen. Elke keer als ze terugkwamen naar Australië waren ze geshockeerd door de groeiende welvaart en ook de onverschilligheid tegenover het probleem van klimaatverandering. Het boek, Low Carbon and Loving It, van Mark en zijn zoon Tom, daagt westerlingen uit om duurzamer te gaan leven in het belang van de armen en de aarde.
Met de lage prijs van vliegtickets, lijkt iedereen tegenwoordig te vliegen. Wereldwijde is de luchtvaart goed voor 2,5% van de totale CO₂-uitstoot. Een enkele langeafstandsvlucht zal waarschijnlijk de grootste bijdrage aan je jaarlijkse ecologische voetafdruk leveren. Welk verschil maken onze individuele keuzes eigenlijk? Hieronder bieden de Delaneys een economische analyse van waarom onze reisbeslissingen belangrijk zijn.
Article by Tom Delaney, first published 17 February 2018
Bij de lancering van ons boek Low Carbon and Loving It, kreeg ik een moeilijke vraag: [tweet_dis]‘Elke dag gaat er een vlucht van Sydney naar Johannesburg. Of ik een ticket boek of niet, het vliegtuig zal sowieso vliegen. Maakt het dan verschil of ik wel of niet vlieg?’[/tweet_dis]
_climbs_after_take_off_at_Sydney_Airport.jpg)
Qantas Boeing 747-400 vertrekt van Sydney Airport, door Damien Aiello (licentie CC-BY-SA-4.0)
Vele van ons zullen zich dit soort dingen ook afvragen. Het is een verleidelijke manier van denken, omdat het de verantwoordelijkheid voor onze acties minimaliseert. Toch maakt de keuze om wel of niet te vliegen een verschil.
De makkelijkste manier is door te kijken naar het gewicht van het vliegtuig. Dat bepaalt namelijk hoeveel lift er nodig is en daarmee hoeveel brandstof. Het vliegtuig weegt meer wanneer jij op een stoel zit dan wanneer diezelfde stoel leeg blijft. Dus jouw aanwezigheid zal voor meer uitstoot zorgen dan wanneer je er niet zou zitten. Dit argument is onbetwistbaar, maar ook ontoereikend: passagiers en bagage nemen maar 20-25% van het gewicht van het vliegtuig voor hun rekening. Een typisch vliegtuig met 260 stoelen weegt 100 ton zonder passagiers en zonder brandstof – bijna 400 kg per stoel. Als we onze ecologische voetafdruk van een vlucht alleen bepalen op basis van het gewicht dat we toevoegen, onderschatten we onze emissies enorm.
Er is nog een ander argument dat nauwkeuriger, maar ook meer complex is.
[tweet_box design=”default” float=”none”]Door vliegtickets te kopen ondersteunen we vliegtuigmaatschappijen en de routes die ze vliegen, die voor steeds meer emissies zorgen.[/tweet_box]
Stel je voor: een dagelijkse vlucht op een bepaalde vliegroute heeft een capaciteit van 80%. Dus een vliegtuig op die route heeft gemiddeld 4 van de 5 stoelen bezet. Dan besluit een kleine, maar significante groep mensen een ander vervoersmiddel te kiezen of helemaal niet te reizen. De capaciteit valt terug naar 70%. De vliegtuigmaatschappij zal reageren, want de inkomsten lopen terug. Ze schrappen per week één vlucht. Een aantal passagiers zal op een van de andere dagen reizen, waardoor de capaciteit op die vluchten weer stijgt. Ondertussen vliegt er 1 vliegtuig per week minder: de emissies dalen.
De vraagsteller had gelijk: het kopen van een vliegticket heeft geen impact op het wel of niet vliegen van dat vliegtuig. Maar op de lange termijn zal het wel effect hebben, doordat het aanbod zich zal aanpassen aan de vraag.
Hoewel het verleidelijk is om te denken dat we weinig verantwoordelijkheid dragen voor de emissies van onze vluchten, de feiten zeggen het tegenovergestelde. Tot mijn eigen verdriet kan een internationaal retourtje 2 ton CO2-uitstoot veroorzaken – een aanzienlijk deel van onze jaarlijkse emissies. Vliegen van Australië naar India vervuilt in 1 dag net zoveel als 4 maanden duurzaam leven. Er zijn verschillende manieren om hiermee om te gaan. Ik probeer de frequentie van het vliegen omlaag te brengen en reis voor een deel over het land. De rest compenseer ik. Ik probeer in ieder geval niet mijn verantwoordelijkheid te ontkennen.
Kleine foto: Qantas Boeing 747–400 door Aero Icarus (licentie CC-BY-SA-2.0)
Vertaling: Veraniek Veldstra
Kom in contact met meer christenen die geven om Gods schepping via A Rocha Nederland.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
Over Mark and Tom Delaney
Mark en zijn vrouw verlieten in 1995 Australië voor India met een passie om de armen te dienen. Nu leven ze met hun twee zoons, Tom en Oscar, in een krottenwijk waar ze proberen een beetje compassie en rechtvaardigheid te brengen. Tom groeide op in de Indiase krottenwijken en bezocht van tijd tot tijd familie en vrienden in Australië. Hij studeerde aan de Universiteit van Queensland en werkte in de gehandicaptenzorg. Nu werkt hij voor een Indiase NGO om Hindi te leren aan werkende kinderen en kinderen die het moeilijk hebben op school. Mark en Tom hebben het boek Low Carbon and Loving It samen geschreven, waarin ze hun avontuur van duurzaam leven delen.
Bekijk alle berichten van Mark and Tom Delaney (1)