De grote opruim-challenge
Geschreven door Janneke Burger-Niemeijer
Ontspullen – eigenlijk is het niks voor mij. Ooit schreef ik een column over maximalisme tegenover het alom geprezen minimalisme. Ik houd wel van een beetje overvloed: veel verschillende mokken, een extra (georven) servies en een stapel tafelkleden in de kast. Ik bewaar graag veel en gebruik het ook. Als er kinderen komen spelen, pak ik de Duplo-trein. Als er een groep jongeren komt eten, zijn er borden genoeg. En voor m’n stekjes vind ik altijd wel een potje en voor een tuinplant altijd wel een (bewaarde) bamboestok. Ik vind het heerlijk om naar een rij jurken en jasjes te kijken en elke zondag te kiezen waar ik in zal voorgaan.
Ik koop bijna alles tweedehands. Zelfs voor een stapel geeltjes kijk ik bij de kringloop. Ook voor servies, schoenen en tuinmeubels. Het scheelt zoveel als iets niet nieuw gemaakt hoeft te worden. En daarom bewaar ik ook graag. Het is zo handig om veel dingen in huis te hebben: een bolletje wol, lap stof, vaasje of knutselmateriaal. Als je toch steeds voor elke gelegenheid alles moet kopen of lenen…
Bewaren: ik houd van de overvloed én van het meermalen gebruik maken van spullen. Ik zie teveel mensen veel wegdoen en ook steeds weer nieuw kopen. Bewaren is voor mij duurzaamheid.
Waarom dan toch die 30 dagen-challenge? Dat is: elke dag 1 voorwerp extra wegdoen. Dat is heel veel!
Ik heb er een aantal redenen voor:
- Er is toch wel veel dat we niet meer gebruiken. Tien (kringloop) badmintonshuttles. Kleren die de kinderen te klein zijn. Knutselspullen die toch echt te hoopvol gekocht zijn. Met die stapels craftpaper kon ik toch mooi de kaartenmakende dame uit onze kerk blij maken. Kan zij weer kaartjes sturen! Wat je niet nodig hebt, hoeft niet in je huis te liggen. Dat kan mooi naar iemand anders door.
- Als ik die dingen nú wegdoe, kan een ander ze nog gebruiken. Sommige spullen moet je echt niet te lang bewaren. Bewaren wordt dan weggooien. Ik moet bekennen: daar heb ik ook ervaring mee. Kleren van ons oudste meisje bewaarde ik voor de jongste. Maar zes jaar later was het toch niet zo hip meer. Als ik het direct had doorgegeven, waren er op dat moment andere meisjes blij mee geweest…
- Bovendien laten die spullen me iets zien: koop niet teveel. Ook niet bij de kringloop. Denk na over wat je koopt: of het niet alleen kastruimte inneemt. Ik val altijd weer voor spelletjes in de kringloop. Blijkbaar appelleren ze aan mijn gevoel voor gezelligheid. Terwijl ik zelf zelden spelletjes doe! Als ik dan weer een stapeltje heb weggegeven, moet ik het tegen mezelf zeggen bij de kringloop: laat deze liggen voor iemand anders!
- En daarbij: weet je nog wel wat je hebt? Als je altijd alles maar bewaart (want misschien doe ik er ooit nog wat mee…), kun je dat toch nooit onthouden? Houd rekening met de bovengrens van je eigen geheugen 😉 Ik ontdekte deze week weer die mooie vaas en zette er takken van de lampionstruik in: te goed opgeborgen. Maar wellicht ook: niet nodig dus. Want ik wist het niet eens meer.
Uiteindelijk is het meest duurzaam dat wat je niet koopt. Bewaren kan daarbij helpen. Maar opruimen ook!
Janneke Burger-Niemeijer studeerde ooit theologie en is predikant van de NGK Enschede. Ze is getrouwd en moeder van drie kinderen. Ze houdt van boeken en van de kringloop en zet zich in voor duurzaamheid.
Meer weten over ontspullen?
Al onze aankopen hebben impact op het milieu. Om al die spullen te produceren is water en land nodig. De productie leidt tot ontbossing en een druk op de voorraad aan grondstoffen en natuurlijke hulpbronnen van onze aarde. Lees meer (Bron: natuurenmilieu.nl)
Leestip
De verborgen impact – Babette Porcelijn
Wat je wel kunt doen – Alfred Slomp
Kijktip
The Minimalist (Netflix)
Luistertip
Podcast Groene Wegen, #5 met Babette Porcelijn
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
